ऊ त्यँहा हेर्नुस् स्कुलकै करेसाबारी छेउमा मदिरा पसल, दिनभरि खुलेको छ।
त्यसैको छेउमा रहेको स्कुलमा भने भोटे ताल्चा ठोकिएको छ,
पढ्न जाऊँ भने पढ्न पाईंदैन
अब देशलाई स्कुल चाहिँदैन ।

बजार र गाउँले पसलमा जोडीहरु अंगालो हालि बस्दछन्
त्यँहा कोभिड–१९ कोरोना सर्दैन,
स्कुलमा स्वास्थको मापदण्ड कडा कडा छ,
त्यसैले सरकारलाई बालबालिकाहरु स्कुल गएको मन पर्दैन
अब देशलाई स्कुल चाहिँदै चाहिँदैन ।

हेर्नुस् चुरोटको धुवाँ उडेको छ, चिया पसलहरुमा
सरकारका मन्त्री र नेताहरू गफिएका छन् रास्ट्रघाती गफहरुमा,
बसमा भने उभिने ठाउँ छँदै छैन
यातायातमा ठेलम्ठेल छ
मालपोतमा पेलम्लम पेल छ
कोभिड १९ कोरोना भाइरस स्कुलमा मात्र छ, कोठामा पस्न पाईंदैन
अब देशलाई स्कुल चाहिँदै चाहिँदैन ।

राजनीतिक दल पार्टीहरुको अधिवेशन घनघोर चलिरहन्छ,
त्यँहा कोभिड १९ कोरोना सर्दैन,
बजारहरुमा भिडको भिड छ, त्यहाँ कोभिडले कोही मर्दैन
तर स्कुलभित्र कोरोना पसेको छ
बालबालिका पढ्न जान पाईंदैन
अब देशलाई स्कुल चाहिँदै चाहिँदैन ।

पढेर लेखेर मानिसहरु जान्ने सुन्ने भए,
पढेर मानिसहरु कालो कर्तुतहरु बुझ्ने भए
पढेर मानिसहरु प्रतिक्रियावादीहरुका ‘वाइडबडी’ र ‘ओम्नी’ बुझ्ने भए
मिलेमतोमा देश सकिरहेको पनि बुझ्ने भए
त्यसैले हाम्रो देशमा स्कुल जान पाईंदैन
अब देशलाई स्कुल चाहिँदैन ।

हेर्नुस् बुझिरहँदा त स्कुलका शिक्षकहरु कोरोना हुन्
उनीहरुले पढाई रहने ज्ञान ओमिक्रोन हो
बालबालिकाहरु बस्ने डेस्कबेन्च भरी
कोरोनाको डङ्गुर छ
बाटो चाहिँ चक्काजाम छ
कोरोना निसास्सिएर मरेको छ
यहाँ जे गर्न नि पाइन्छ, पढ्न पाईंदैन
अब देशलाई स्कुल चाहिँदैन ।

सरकार भन्छ
स्कुल भन्दा सार्वजनिक सडकहरु सुरक्षित छ
स्कुलभन्दा मदिरा भट्टि पसलहरु सुरक्षित छ
र स्कुल भन्दा साझा बसहरु सुरक्षित छ
बालबालिका स्कुल जान प्रतिबन्ध छ
स्कुल जान भने पाईंदै पाईंदैन, अब देशलाई स्कुल चाहिँदै चाहिँदैन ।