वासुदेव पोखरेल ##
२०७९ साउन २ गते कान्तिपुर दैनिकमा प्रकाशित एउटा अन्र्तवार्तामा माओवादी केन्द्रका अध्यक्ष का. प्रचण्डले भनेका छन् : “काङ्ग्रेसले माओवादीलाई हराउन जिल्ला जिल्लामा एमालेसँग तालमेल गरेको छ । रोल्पा, रुकुम पूर्व, रुकुम पश्चिम, कालिकोट सल्यान हेर्नुस् । माओवादी बलियो भएको ठाउँमा माओवादीलाई हराउनुपर्छ भनेर खुलेआम लागे । माथि नीति बनेको छ, एमालेसँग तालमेल नगर्ने तर तल माओवादीलाई हराउन तालमेल गरिएको छ । काङ्ग्रेसका नेताहरूलाई आउँदो चुनावमा त्यस्तो हुनुहुदैन भनेका छौँ ।”

तर काङ्ग्रेसलाई उक्त आरोप लगाउने बेलामा अध्यक्ष प्रचण्डले यो कुरा गर्न सकेनन् कि स्वयम् माओवादीले पनि देशका कैयौँ ठाउँमा गठबन्धनमा सामेल सहयात्री दलका उम्मेदवारलाई हराउन एमालेसँग तालमेल गरेको थियो, जसको उदाहरणको रूपमा प्युठानको झिमरुकलाई लिन सकिन्छ, जहाँ राजमो विरुद्ध माओवादीले एमालेसँग चुनावी तालमेल गरेको थियो ।

उक्त तालमेल (झिमरुकमा एमालेसितको तालमेल) को नीति माओवादी केन्द्रको एमालेसित चुनावी तालमेल नगर्ने नीतिका विरुद्ध भएको कुरा स्वयम् उक्त पार्टीको लुम्बिनी प्रदेश कार्यालयले सार्वजनिक गरेको पत्रबाट पनि थाहा हुन्छ । त्यो पत्रमा पार्टीको घोषित नीतिका विरुद्ध एमालेसित तालमेल नगर्न सचेत गराइएको थियो । यदि पार्टीको घोषित नीति विपरीत तालमेल गरेमा कारबाही गर्ने चेतावनीसमेत दिइएको थियो तर त्यसरी आफ्नो पार्टीको नीति विपरीत एमालेसित तालमेल गर्ने झिमरुकको पार्टी कमिटी वा आफ्नो कुनै सदस्यलाई माओवादीले कार्बाही गरेन । उल्टो यसरी पार्टीको घोषित नीतिको उल्लङ्घन गरी चुनाव जित्ने पार्टीको सदस्यलाई काठमाडौँमा बोलाएर स्वयम् अध्यक्ष प्रचण्डले सम्मान गरेको दृष्य सामाजिक सञ्जालमा समेत पोस्ट गरिएको थियो । साथै उक्त पोस्टमा माओवादी कार्यकर्ताले गरेको कमेन्ट पढ्दा घोषित नीतिका विरुद्ध गएर चुनाव जितेकोमा उनीहरूमा कुनै पश्चाताप होइन, प्रचण्डको सम्मान कार्यक्रमबाट भविष्यमा पनि पार्टीका घोषित नीतिका विरुद्ध जान उनीहरूलाई (माओवादी कार्यकर्तालाई) थप हौसला मिलेको छ ।

कान्तिपुर दैनिकमा दिएको अन्तवार्तामा माओवादीलाई हराउन काङ्ग्रेसले एमालेसित समेत तालमेल गरेको आरोप लगाउँदा प्रचण्डले आफूहरूबाट पनि चुनाव जित्नैका लागि भएको अराजनीतिक चुनावी तालमेलबारे पनि आत्मालोचना गरेको भए केही इमानदारिता देखिन्थ्यो ।

नेपालका राजनीतिक पार्टीहरूमा आफ्नो छुद्र महत्त्वाकाङ्क्षा पूरा गर्नैका लागि आफ्ना पूर्वघोषित नीतिलाई तिलाञ्जली दिने, अराजनैतिक कृयाकलाप वा गठबन्धन गर्ने गरेका थुपै्र उदाहरण पाइन्छन्, जसले गर्दा राजनीतिक पार्टी वा बहुदलीय व्यवस्था बदनाम हुने र प्रतिगमनले बारम्बार टाउको उठाउने अवसर प्राप्त गरिरहेको छ ।

स्मरण रहोस्, देशका राजनीतिक पार्टीमध्ये राजमो मात्र यस्तो पार्टी हो, जसले आफ्ना घोषित नीतिका विरुद्ध कहिल्यै पनि आफ्नो फाइदाका लागि यस प्रकारका अराजनीतिक र सिद्धान्तहीन सौदाबाजी गर्ने गरेको छैन । गत स्थानीय चुनावमा पनि कैयौँ स्थानमा हार्न तयार भयो तर घोषित नीति विरुद्ध राजमोले एमाले र राजावादीसँग कहि पनि तालमेल गरेन तर राजमोलाई छाडेर देशका अन्य राजनीतिक पार्टीहरूको विगतलाई अध्ययन गर्ने हो भने प्रष्ट हुन्छ कि उनीहरू कैयौँपटक आफ्नो राजनीतिक वा पदीय फाइदाका लागि आफ्ना पूर्व निर्धारित नीति वा अडानबाट पछाडि हट्ने र जनविरोधी तथा राष्ट्रघाती नीतिलाई बल पु¥याउने कार्यमा सामेल भएका छन् ।

यसरी राजनीतिक पार्टीका सिद्धान्तहीन र अनुशासनविहिन कृयाकलापका कारणले स्वयम् राजनीतिक पार्टीप्रति नै जनताको वितृष्णा जागिरहेको छ र यसैलाई उपयोग गरेर प्रतिगमनले आफ्नो पन्ना फैलाउँदै लगिरहेको छ । त्यसकारण देशका राजनीतिक पार्टीले आफ्ना छुद्र र सङ्कीर्ण महत्त्वाकाङ्क्षा पूरा गर्न आफ्ना घोषित नीति, सिद्धान्त र अनुशासनमा जस्तोसुकै सौदाबाजी गर्न पनि पछाडि नपर्ने स्वार्थ समूहको जस्तो चरित्र प्रदर्शन नगरेर राष्ट्र र जनताको हितमा आफ्ना घोषित नीति र सिद्धान्तमा जस्तोसुकै कठिन परिस्थितिमा पनि अडान लिन सक्ने राजमोको चरित्रबाट केही सिक्न सकेमा देशकै राजनीतिक चरित्रमा समेत केही हदसम्म सुधार हुने थियो कि ?